چهره های رنگ پریده را که می بینم، بیشتر به عمق این زندگی پیچیده فرو می روم و انگار آن چاه سیاه بی انتها مرا به داخل خود می کشاند. اینجا باید برای ادامه بهانه ای داشت، در و دیوار پر شده از شعارهایی که می خواهند بگویند این پایان راه نیست. اما چه کسی از دل تو خبر دارد؟ کسی دیگر چه اهمیتی به این دیوار نوشته ها می دهد، وقتی درد در تمام سلول های بدنت رژه می رود، به کدام امید فکر خواهی کرد؟ نمیدانم فلسفه ی این قسمت پنهان چیست که اینگونه رنگ زندگی را به کام خود می کدام معبود را عابد باشم؟
پشت هر پنجره داستانی است
زندگی بدون درد معنایی دارد؟
زندگی ,دیوار ,کسی ,های ,رنگ ,بدنت ,که می ,خود می ,در تمام ,تمام سلول ,وقتی درد
درباره این سایت